Το Κεντρικό Παρθεναγωγείο ιδρύεται το έτος 1844 στο Πέρα και λειτουργεί σε ένα ξύλινο σπίτι ως το Πρώτο Παρθεναγωγείο της Πόλης. Από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του εγγράφονται σε αυτό εκατό μαθήτριες. Ως πρώτη Διευθύντρια αναλαμβάνει καθήκοντα η Καλλιόπη Περηφανάκη. Από το έτος 1893 οι μαθήτριες πλέον στεγάζονται στο νέο Κτηριακό Συγκρότημα του Κεντρικού Παρθεναγωγείου που είναι δωρεά των Μεγάλων Ευεργετών Ελένης Ζαρίφη και Στέφανου Ζαφειρόπουλου. Η άψογη λειτουργία του Σχολείου, που απαριθμεί επτακόσιες και πλέον μαθήτριες, αντιμετωπίζεται με τις δωρεές των Ευεργετών, των Δωρητών και της Αυτοκρατορικής Οικογένειας της Ρωσίας. Το Κεντρικό ως αυτοτελές και αυτοδιοίκητο εκπαιδευτήριο εισάγει πολλά καινοτόμα μαθήματα και έχει την τύχη να διευθύνεται από ταλαντούχες προσωπικότητες της εποχής εκείνης, όπως η Ασπασία Σκορδέλη. Η Παιδεία που προσφέρεται είναι υψηλού επιπέδου και οι Απόφοιτες έχουν δικαίωμα να διδάσκουν στις τάξεις του Δημοτικού. Στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο, πέραν του σχολικού προγράμματος, διδάσκονται μαθήματα όπως λογιστική, παιδαγωγικά, ψυχολογία του παιδιού, βρεφοκομική και άλλα. Το έτος 1910 ιδρύεται Σχολή Οικοκυρικών Σπουδών, το 1948 ιδρύεται μονοτάξιο Διδασκαλείο για την εξειδίκευση των Διδασκαλισσών, το 1953 αρχίζει να λειτουργεί Νηπιαγωγείο. Εν τω μεταξύ στο Κεντρικό εγγράφονται και αγόρια τα οποία παρακολουθούν μαθήματα σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού και για λίγα χρόνια (έως το 1952) μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου. Το Κεντρικό Παρθεναγωγείο συνεχίζει να διευθύνεται από άξιους Εκπαιδευτικούς όπως ο Θωμάς Νάτσινας με την πολυετή θητεία του στο Κεντρικό, η δραστήρια Ελένη Σαράφογλου που ζει τις απελάσεις των Ρωμιών το 1964, προβλέπει τη συρρίκνωση και αποφασίζει να παραιτηθεί το 1965 και στη συνέχεια η Αλεξάνδρα Λαμπρινού η οποία αναλαμβάνει τη Διεύθυνση του Σχολείου, βιώνει την ταχύτατη συρρίκνωση του μαθητικού δυναμικού αλλά παρά τις τεράστιες και πολλαπλές αντιξοότητες που αντιμετωπίζει παραμένει σε αυτή τη θέση έως το 1989 οπότε παραιτείται από τα καθήκοντα της διεύθυνσης για σοβαρούς λόγους υγείας. Το Κεντρικό Παρθεναγωγείο παύει τη λειτουργία του το έτος 1999 λόγω μη υπάρξεως μαθητών.

Το Κεντρικό Παρθεναγωγείο κατά τα 155 χρόνια λειτουργίας του εμπλουτίζει με ιδανικά τη σπουδάζουσα νεολαία, προάγει την παιδεία, τον πολιτισμό, τη δημοκρατικότητα, τις πανανθρώπινες αξίες, τη δημιουργικότητα, την καλλιέργεια των Γραμμάτων και των Τεχνών και πρωτοστατεί στις λογοτεχνικές εκδηλώσεις, στις γυμναστικές επιδείξεις, στις εκθέσεις ζωγραφικής, στα επιστημονικά και άλλα συνέδρια και στις θεατρικές παραστάσεις. Αμέριστη αγάπη και ευγνωμοσύνη οφείλουμε στις Δασκάλες, στους Δασκάλους, στις Καθηγήτριες και στους Καθηγητές μας που υπηρέτησαν στο Κεντρικό.

Κατά τα πρόσφατα χρόνια το κτηριακό συγκρότημα του Κεντρικού έχει κηρυχτεί "διατηρητέο" από τις τοπικές Αρχές. Είναι άμεση ανάγκη, από σεβασμό προς την ιστορία του, να βρεθούν κονδύλια για την ανακαίνιση και αξιοποίησή του ως ζωντανού κυττάρου της Ρωμιοσύνης.

Σημ.: Περιληπτικά αποσπάσματα από το Αρχείο "Αγαπημένο Κεντρικό: Το Σχολείο μας" της Όλγας Μαράνου-Χάρτμαν